Zer da konpromiso kristaua?
Konpromisoa elkar ezagutzeko, tratatzeko eta errespetatzeko denbora bat da. Ez da ezkontzaren aurreko etapa huts bat, baizik eta benetan maitatzen ikasteko aukera bat. Elizak sakontasun eta poza bizitzeko gonbidatzen du, izan ere maitasun ezkonduarentzako bokazioa hautemateko eta emate oso eta fidel batera prestatzeko bide naturala da.
Elkar ezagutzea: bestea hobeto maitatzeko deskubritzea
Konpromisoa elkar ezagutzeko denbora da. Bertan, bi pertsonak pixkanaka deskubritzen dute: euren izaera, ametsak, fedea, bizitza aurre egiteko moduaren. Jainkoak ezkontzarako deitu duenak ondo ezagutu behar du bere bizitza partekatu egingo duen pertsona. Ezagutza handiagoarekin, oker egoteko arrisku gutxiago.
Horregatik, Elizak nahi du ezkontzaren aurretik konpromiso denbora bat egon dadila, elkar hobeto ezagutzeko eta horrela hobeto maitatzen ikasteko. Ezagutza hau ez da kanpoko datuetara mugatzen, baizik eta bestearen bihotza deskubritzea dakar: bere fedea, balioak, zauriak eta bikaintasunak.
Maitasuna ez da sentimentuaren menpe soilik uztea. Benetako maitasunak bat egiten du sentimendua, adimena eta borondatea. Sentimenduak pizten du, adimena argitzen du eta borondateak eusten du. Maitasuna ez da improvisatzen: ikasten da, lantzen da eta erabakitzen da egunero.
Elkarlana: bizitza zintzotasunez eta fededunarekin partekatzea
Ezkutaz ez daitezke ezagutzen, eta partekatzerik gabe ezin da maitu. Bikoteen arteko tratuan sakona eta zintzoa izan behar da, gai funtsezkoak barne: fedea, familiaren ikuspegia, haurrak, lana, balioak… Konpromisoa ez da itxurak edo emozio aldi baterakoen gainean egon behar, baizik eta bestearen egia bilatzearen gainean.
Kristau ezkongabeek errespetuz eta pazientziarekin jokatzen dute, bienak ahulak direla jakitun eta maitasunak barkamena eta ulermena eskatzen duela kontuan hartuta. Ez da besteak aldatzeko itxarotea, baizik eta berari bezalakoa maitatzeko ikastea eta biak norabide berean doazen jakitea.
Jokabideak emozioen heldutasuna ere aitortzea dakar. Heldutasun emozionalik eza ageri da norbaitek bere jarrera eta aldarteek gidatzen dutenean, ezin duenean itxaron, arreta eskuratu behar duenean edo konpromisorik izateaz beldurtzen denean. Kristau harreman batek norbere kontrola garatzen laguntzen du, besteari lekua uzten ikastea eta harreman liberala eta zintzoa landatzea bultzatzen du.
Errespetatu: purutasun eta askatasunarekin maitatzea
Errespetatzeak bestea oparia dela onartzea esan nahi du, ez jabetza bat. Elkarrekiko errespetua fintasun, templanza eta kodintasunarekin adierazten da. Kodintasunak ez du maitasunaren ukazio bat esan nahi, baizik eta haren defendatze noblea da: bihotza babesten du eta besteari erabil ez egiteko maitatzen irakasten du.
Aita Santuak gogorarazten du ezkontz aurreko denbora dela “itxaropen eta prestaketa garaia, keinu eta hitzen kodintasunean bizitu behar dena”. Itxaropen hori maitasuna indartzen du, aske, heldu eta emateko prest eginda egiten duena. Ezinezkoa da betiko maitasun bat eraikitzea plazer berehalakoaren bilaketan oinarrituta.
Elkar errespetatzeak komunikazioa zaintzea ere esan nahi du, manipulazio emozionala saihestu eta besteari egoera mugagabeetan ez jartzea. Benetako maitasunak beti bilatzen du maitatutakoren ongizatea, ez norberaren asetzea. Horrela ikasten da Kristok nola maite zuen maitatzen: pazientziarekin, emanez eta ezer itxaroten gabe trukean.
Maitasunaren hiru faseak
Gara daiteke gizaki maitasunak hiru fase dituela esatea; fase hauek ez dira elkar ordezkatzen, baizik eta integratzen dira:
-
Ateraldia: modu espontaneoan sortzen da. Norbaitek erakargarri egiten zaizu; interesa eta ezagutzeko nahia sortzen dira.
-
Maitatzeko sentsazioa: sentimenduak gainazalean daude. Bestearen presentziaz gozatzen da eta etorkizun baterako ametsak egiten dira.
-
Erabakitako maitasuna: fase helduena da. Maitatzea ez da gehiago soilik sentitzearen kontua, baizik eta maite nahi izatea: egunero erabakitzea egitea, zaila denean ere.
Sentimendua ez da aukeratzen, baina maitasuna bai. Maitatzea sakrifizioa, fidelitatea eta borondatea eskatzen duen erabaki bat da. Horrela maitatzen denean, sentimendua indartsuago eta sakonago bihurtzen da, maitasun doakoak —ezer itxaron gabe ematen denak— poza eta betetasuna sortzen duelako.
Benetako maitasunera eramaten duen bidea
Kristau ezkontz aurrekaria Kristoren moduan maitatzen ikasteko bidea da: askatasunez, goxotasunez eta emanez. Ez da perfektua bilatzea, baizik eta elkarrekin haren bila ibiltzea, Jainkoaren grazian oinarriturik.
Halako ezkontzaurrekari batek ezkontza sendo baten oinarriak prestatzen laguntzen du. Aita Santua bezala dioenez, „bizikidetza arte bat da, pazientziazkoa, ederra eta liluragarria, eta hiru hitzek laburbiltzen dituzte: Ba al dezaket?, Eskerrik asko, Barkatu.”
Hiru hitz hauek santua den ezkontzaurre baten laburpena ere badira: errespetua, esker on eta etengabeko adiskidetzea.